Ο Κήπος είναι μια χαρά έτσι

7 Νοεμβρίου 2013

Ο Κήπος είναι μια χαρά έτσι

Ανδρέας Πετρουλάκης

photo: Eleanna Kounoupa (Melissa)@Flic

Μία από τις ελάχιστες γωνιές που αντέχουν στην οργανωμένη καλλιέπεια είναι ο Εθνικός Κήπος. Το μυστικό της ομορφιάς του βρισκόταν πάντα στην υπεροχή του χάους της φύσης απέναντι στην ανθρώπινη παρέμβαση- καταλάβαινες ότι γύρω σου περισσότερα πράγματα είχαν κάνει οι θεοί παρά οι άνθρωποι. Το μόνο που ζητούσε ήταν ήπια φροντίδα. Άλλοτε του δινόταν άλλοτε όχι, μα εκείνος πάντα πανέμορφος και κραταιός αποτελούσε ένα από τα τελευταία απομεινάρια φυσικής ομορφιάς και συλλογικής μνήμης της Αθήνας. Φαίνεται όμως ότι και αυτόν τον έβαλε στο μάτι η ευταξία.

Δεν αμφιβάλλω για τις αγαθές προθέσεις του Δημάρχου και του Προέδρου του ΣΕΒ κ. Δασκαλόπουλου, οι οποίοι προχτές ανακοίνωσαν την ανάθεση της ανάπλασης του Κήπου στον διεθνούς φήμης αρχιτέκτονα τοπίων Louis Benech. Ούτε υποτιμώ την ανάγκη να αποκτήσει η πόλη και άλλους εκθεσιακούς χώρους πολιτισμού. Ούτε καν αμφισβητώ ότι το τελικό αποτέλεσμα της παρέμβασης θα είναι επιτυχημένο, αν και ελπίζω να σεβαστεί την ελληνική βλάστηση και να μην είναι τύπου Ηλυσίων Πεδίων ή Βερσαλλιών. Το ερώτημά μου είναι, γιατί. Γιατί πειράζεις έναν υπέροχο κήπο που μάθαμε να αγαπούμε όλοι όπως ήταν, σε μια πόλη που έχει πολύ λίγα μέρη όπως ήταν, και άσχετα αν την αγαπούμε ή όχι αλλάζει με τέτοια ταχύτητα που την έχουμε ξεμάθει; Έχει νόημα να προσπαθήσεις να φτιάξεις κάτι ίσως ομορφότερο στη θέση κάποιου σίγουρα όμορφου και αγαπημένου; Νομίζω ο Κήπος θέλει ήπια συντήρηση και τίποτα περισσότερο.

Ο κ. Δασκαλόπουλος, σημαντικός συλλέκτης έργων Τέχνης, όπως μαθαίνω, εφόσον έχει την ευγενή πρόθεση να προσφέρει ένα μεγάλο ποσό για τη δημιουργία εκθεσιακού χώρου (της συλλογής του ή άλλων) ίσως πρέπει να σκεφτεί άλλες επιλογές. Διαμαρτύρεται δικαίως ότι «δεν πρέπει να αποκλείονται οι πλούσιοι από την κοινωνική ευαισθησία» αλλά υπάρχουν και προσφορότεροι τρόποι να την αποδείξει. ΄Οχι, δεν εννοώ ότι, ως Πρόεδρος των Βιομηχάνων, οφείλει να επενδύσει εκτός από έργα Τέχνης και σε κάτι που δημιουργεί θέσεις εργασίας. Εννοώ ότι η χορηγία του για τον πολιτισμό θα μπορούσε να κατευθυνθεί σε πιο ταπεινούς χώρους, με αποτελέσματα πραγματικά ευεργετικά για την πόλη.

Τα Προσφυγικά της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, για παράδειγμα, που ρημάζουν παρατημένα και θλιβερά, θα μπορούσαν θαυμάσια να αναπλασθούν σε ένα κομμάτι τους και να αξιοποιηθούν για αυτόν τον σκοπό. Το μέρος είναι ιδανικό και προσβάσιμο, η ανακατασκευή του συγκροτήματος αποτελεί αρχιτεκτονική πρόκληση, διαθέτει στεγασμένους και υπαίθριους χώρους για εκθέσεις το δε ιστορικό του υπόβαθρο είναι συνδεδεμένο με ενός αιώνα περιπέτεια της Αθήνας. Κύριοι, φτιάξτε το εξαθλιωμένο όμορφο αντί να δίνετε χρήματα για να φτιάξετε το όμορφο ομορφότερο.

Πηγή: http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.ellada&id=29040

ένα άρθρο των πρωταγωνιστών